Mam 13 lat i często zadaję sobie to pytanie w myślach.
Za co naprawdę jesteśmy lubiani. Niestety świat nie jest
taki kolorowy jakby nam się wydawało .. Los lubi płatać
figle. Tak jest i w moim przypadku.Troje braci, nieudolnych,
podobnie jak i rodzice.Życie nie ma dla mnie sensu ..
Może i jestem mądrzejsza od rodziny, mam plany na przyszłość,
lecz lenistwo mnie dopada.Jeszcze ta sytuacja w szkole.
Nie mam najbliższej przyjaciółki, aby się jej zwierzyć.
Niektórzy nawet nie znają tego bólu. Jest to takie trudne.
W głowie kłębi się tyle myśli. Myślę, że tak naprawdę za mną
nie przepadają, choć może wyrażają. Nie wiem komu ufać ..
Polegać nie mogę nawet na samej sobie. Czy lubią za urodę,
pieniądze,władzę, czy wiedzę, a może po prostu za sposób
bycia, za serce. Czuję się zagubiona spośród tych wszystkich spraw.
Co mam robić.Zabić się, powiesić.Nie! Każdego z nas życie ma
jakiś ciąg, to 'królewski', a to nędzny. Sami decydujemy o tym
kim będziemy, co będziemy robić ..Możemy zejść na złą lub dobrą drogę.
Tą złą wybieramy zazwyczaj z chęci popisu,szacunku 'ludzi ulicy', ćpunów
lub po prostu z lenistwa.
Bądź jak wiatr,
który rzuca się w przestrzeń z jaskini skalnej.
Wznoś się wyżej, coraz wyżej ..
Zaratustra
